IK wil niet
COMpagnie goné
Een doldwaze muzikale komedie voor iedereen die niets wil bijleren
HIJ wil niet leren zingen
Het nummer ‘Dat had ik eerst’ kent hij al..
Hij muist er liever onder uit
ZIJ ‘is wat klunzig en wil niet leren vallen..
Dat doet immers zoveel pijn.
Samen stiller leren roepen, zou dat niet formidabel zijn?
In ‘Ik wil niet’ leren twee mensen van elkaar, maar willen ze dat wel?
De eerste en intuïtief weigerachtige houding van HIJ en ZIJ wordt doorheen de voorstelling getransformeerd naar iets verbindend. Deze transformatie motiveert het jonge publiek om nieuwe uitdagingen aan te gaan. En natuurlijk niet te vergeten; wie iets leert aan de ander leert zelf ook bij!
BIO
Ik wil niet, is de eerste voorstelling van het nieuwe gezelschap Compagnie Goné, bestaande uit Bert Haelvoet en Marianne Loots. Beiden zijn al jaren actief in theater (tg Stan, theater Froefroe, Bert of Roy), televisie en film (Wat Als? De Dag, Broken circle Breakdown, Waarom Wettelen). Hun eigen jonge kinderen doen hen stilstaan bij de magie van fantasie van een kinderbrein en hun absurde denkkronkels.
CREDITS
Van en met: Bert Haelvoet en Marianne Loots
Tekst: Bert Haelvoet
Beeld: Maureen De Wit
Met grote dank aan Damiaan De Schrijver, Tg Stan en FroeFroe
“Dit is kindertheater met een directheid die we eerder kennen uit de STAN-traditie, zonder veel uitvergroting of theatraliteit, wel stevig in your face. Inclusief een letterlijke klap om je oren.”
“Of deze gedurfde spelhouding altijd werkt, bij deze jonge kinderen, is een open vraag. Ik kan me voorstellen dat het wel eens helemaal misloopt, dat de energie van Marianne en Bert niet op kan tornen tegen een (verbaal) gewelddadig publiek. Dan is het maar zo. Maar die onvoorspelbaarheid prikkelt hen ook, dat zie je. Anders zou het clichématig meespeeltheater zijn, en dat is écht saai. Dit is geen revue met een Verhulst en een pop met hondenhaar.”
“Ze veranderen die mooie schouwburg in een even chaotisch landschap, of nog erger, in een vrolijke puinhoop, want hier zitten tientallen kleuters, met ouders die dit allemaal geweldig plezierig vinden. Je kan ze geen ongelijk geven. Toch niet bij een voorstelling die, zonder omwegen, ‘Ik wil niet’ heet.”